Verbum

гамеры́чны

(фр. homérique, ад гр. Homer = імя старажытнагрэчаскага паэта)

вялізны, незвычайных памераў або сілы;

г. смех — нястрымны, грамавы смех, падобны на той, якім, паводле «Іліяды» Гамера, смяяліся на сваіх гулянках алімпійскія багі.

гаме́та

(гр. gametes = муж)

рухомая палавая клетка жывёльных і раслінных арганізмаў.

гаметага́мія

(ад гамета + -гамія)

зліццё дзвюх адметных па полу гамет.

гаметагані́я

(ад гамета + -ганія)

палавое размнажэнне ў прасцейшых.

гаметагене́з

(ад гамета + -генез)

працэс фарміравання і развіцця гамет у жывёл і раслін (гл. аагенез і сперматагенез).

гаметагені́я

(ад гамета + -генія)

тое, што і гаметагенез.

гамета́нгій

(ад гамета + гр. angeion = сасуд)

1) орган у водарасцяў і грыбоў, у якім утвараюцца рухомыя палавыя клеткі (гаметы);

2) шматядзерныя клеткі ў некаторых грыбоў, змесціва якіх зліваецца пры палавым працэсе.

гаметафі́т

(ад гамета + -фіты)

палавое пакаленне ў раслін, якое чаргуецца з бясполым (спарафітам).

гаметацы́ты

(ад гамета + -цыты)

няспелыя палавыя клеткі ў прасцейшых, якія ўтвараюцца пры гаметаганіі.

гаміле́тыка

(гр. homiletikos = уменне гаварыць з людзьмі)

раздзел багаслоўя, у якім разглядаюцца тэарэтычныя і практычныя пытанні царкоўных пропаведзяў.