Verbum

гастрано́мія

(фр. gastronomie, ад гр. gastronomia)

1) харчовыя прадукты высакаякаснага прыгатавання (напр. рыбная г.);

2) тонкае веданне кулінарнага майстэрства.

гастрапо́ды

(н.-лац. gastropoda, ад гр. gaster, -tros = страўнік + pus, podos = нага)

клас малюскаў, арганізмы з асіметрычным целам, укрытым ракавінай, якое складаецца з галавы, вантробнага мяшка, нагі; пашыраны ў морах, прэсных водах і на сушы; бруханогія.

гастрапо́р

(ад гастра- + -пор)

тое, што і бластапор.

гастрапто́з

(ад гастра- + -птоз)

апусканне страўніка, якое адбываецца пры рэзкім схудненні, паўторнай цяжарнасці.

гастраскапі́я

(ад гастра- + -скапія)

метад даследавання страўніка пры дапамозе гастраскопа.

гастраско́п

(ад гастра- + -скоп)

прыбор для абследавання слізістай абалонкі страўніка; уводзіцца праз рот і стрававод.

гастрастамі́я

(ад гастра- + гр. stoma = рот, шчыліна)

аперацыя накладання штучнай знешняй страўнікавай фістулы 3, якая праводзіцца пры непраходнасці стрававода.

гастратры́хі

(н.-лац. gastrotricha, да гр. gaster, -tros = страўнік + trichion = валасок)

клас нематгельмінтаў, чэрві з бутэлькападобным целам даўжынёй 0,05—1,5 мм, якія плаваюць у вадзе з дапамогай дзвюх падоўжаных палос раснічак на бруху; жывуць у морах і прэсных вадаёмах; брухараснічныя чэрві.

гастрафілёз

(ад гастрафілы)

хвароба стрававальнага тракту няпарнакапытных жывёл, якая выклікаецца гастрафіламі.

гастрафі́лы

(ад гастра- + -філ)

лічынкі страўнікавых аваднёў.