Verbum

амперме́тр

(ад ампер + -метр)

прыбор для вымярэння сілы электрычнага току.

ампе́р-секу́нда

(ад ампер + секунда)

тое, што і кулон​¹.

ампі́р

(фр. empire = імперыя)

стыль у архітэктуры і дэкаратыўным мастацтве першых дзесяцігоддзяў 19 ст., які характарызаваўся падкрэслена манументальнымі формамі.

амплідзі́н

[ад лац. amph(ficare) = павялічваць, узмацняць + гр. dyn(amis) = сіла]

электрычная машына для ўзмацнення слабых токаў.

амплітро́н

[ад лац. ampli(ficare) = павялічваць, узмацняць + -трон]

электравакуумны прыбор магнетроннага тыпу, пры дапамозе якога ўзмацняюцца ваганні звышвысокіх частот (параўн. платынатрон).

ампліту́да

(лац. amplitudo = велічыня)

1) размах ваганняў, найбольшае адхіленне цела пры ваганні ад стану раўнавагі;

2) мат. розніца меж, паміж якімі змяняецца якая-н. пераменная велічыня;

3) перан. размах, шырыня.

ампліфікава́ць

(лац. amplificare = пашыраць, павялічваць)

намнажаць аднародныя элементы мовы (сінонімы, параўнанні і інш.), каб узмацніць выразнасць выказвання.

ампліфіка́цыя

(лац. amplificatio = пашырэнне, павелічэнне)

1) далейшае тлумачэнне, больш падрабязны выклад;

2) літ. стылістычны прыём нанізвання аднародных элементаў мовы (сінонімаў, параўнанняў і інш.) для ўзмацнення выразнасці;

2) павелічэнне аб’ёму тэксту пры перакладзе.

амплія́цыя

(лац. ampliatio)

копія распіскі, што прыняты грошы.

амплуа́

(фр. emploi = прымяненне)

1) блізкае па характару кола роляў, якія адпавядаюць сцэнічным здольнасцям артыста;

2) перан. кола заняткаў каго-н.