Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

амінапептыда́зы

(ад аміны + пептыдазы)

група ферментаў кішачнага соку, якія каталізуюць гідралітычнае расшчапленне поліпептыдаў з утварэннем свабодных амінакіслот.

амінапла́сты

(ад аміны + -пласт)

пластмасы на аснове тэрмарэактыўных сінтэтычных смол, выкарыстоўваюцца для вырабу электраізаляцыйных смол.

амінаспірты́

(ад аміны + спірты)

арганічныя злучэнні аліфатычнага рада, якія змяшчаюць у малекуле амінагрупу і гідраксільную групу.

амінатрансфера́зы

(ад аміны + трансферазы)

ферменты з групы трансферазаў, якія выконваюць важную ролю ў азоцістым абмене ў арганізме жывёл і раслін.

амінафено́лы

(ад аміны + фенолы)

арганічныя крышталічныя злучэнні, вытворныя фенолу, якія вызначаюцца амфатэрнасцю; выкарыстоўваюцца пры вырабе фарбавальнікаў, лакаў, у фатаграфіі.

амінацу́кры

(ад аміны + цукар)

арганічныя злучэнні, вытворныя простых цукраў (гексозаў), у якіх адна або некалькі гідраксільных груп замешчаны амінагрупамі.

амі́ны

(ад лац. ammoniacum = аміяк)

арганічныя злучэнні, прадукты замяшчэння ў аміяку атамаў вадароду вуглевадароднымі радыкаламі.

аміто́з

(ад а- + гр. mitos = нітка, тканка)

прамое дзяленне ядра ў раслінных і жывёльных клетках.

амі́чны

(ад ом)

які вылічаецца ў омах (напр. а-ае супраціўленне).

а́мія

(лац. amia)

рыба атрада аміяпадобных, якая жыве ў неглыбокіх вадаёмах Паўн. Амерыкі; глейная рыба.