Verbum

намётка​¹, ✂, ж.

Тое, што і наметка.

намётка​², ✂, ж.

Тое, што і намітка (у 2 знач.).

намётка​³, ✂, ж.

Тое, што і фастрыга.

намінал, ✂, м. (спец.).

Абазначаная вартасць (на таварах, грашовых знаках, каштоўных паперах).

• Продаж па наміналу.

намінальны, ✂.

1. Які выражаецца той ці іншай грашовай вартасцю (спец.).

   • Намінальная цана.

2. Які толькі называецца, але не выконвае сваіх функцый; фіктыўны (кніжн.).

   • Лічыцца дзе-н. намінальна (прысл.).

намітка, ✂, ж.

1. Доўгі вузкі кусок кужэльнага палатна, звычайна з каймой або вышыўкай.

   • Льняная н.
   • Н. смугі (перан.).

2. Даўней: галаўны ўбор замужніх жанчын.

   • Ішлі жанчыны ў беласнежных намітках.

|| прым. намітачны, ✂.

намнога, прысл.

У значнай ступені, у некалькі разоў больш.

• Зрабіць н. больш, чым планавалася.

намова, ✂, ж. (разм.).

1. Дамоўленасць аб чым-н., угавор.

2. Нагавор, паклёп на каго-н.

   • Ён стаў ахвярай намовы.

|| прым. намоўны, ✂.

намоклы, ✂.

Які намок, мокры; прамоклы.

• Намоклая салома.
• Н. світар.

намокнуць, ✂; зак.

Стаць мокрым, прамокнуць.

• Н. пад дажджом.

|| незак. намакаць, ✂.