Verbum

наледзь, ✂, ж.

Ледзяная корка, якая ўтвараецца ў выніку замярзання вады, што выйшла на паверхню, а таксама слой лёду рознай таўшчыні, які намярзае на чым-н.

належаць, ✂; незак.

1. каму Быць, з’яўляцца ўласнасцю каго-, чаго-н., знаходзіцца ў распараджэнні каго-н.

   • Нетры зямлі належаць дзяржаве.
   • Будучае належыць моладзі.

2. да каго-чаго. Адносіцца да якой-н. групы, уваходзіць у склад чаго-н.

   • Н. да механізатараў.

3. Быць уласцівым каму-, чаму-н„ зыходзячым ад каго-чаго-н.

   • Рашаючая роля належыць культуры.

4. безас., каму. Падлягаць выплаце, выдачы за што-н.

   • Належыць заплаціць за нумар У гасцініцы.

5. безас., каму і без дапаўнення. Быць устаноўленым, вызначаным.

   • Паставым належыць мець пісталеты.

6. безас., з інфінітывам, каму. Быць неабходным.

   • Воінам належала сустрэцца яшчэ са школьнікамі.

◊

• Як (і) належыць (разм.) — як патрэбна, як мае быць.

належны, ✂.

Такі, які патрэбны.

• Н. парадак.
• Успрыняць як належнае каму-, чаму-н. (ацаніць па заслугах каго-, што-н.).

налезці, ✂; зак.

1. Улезці куды-н. у вялікай колькасці.

   • Налезла мух у бутэльку

2. Пра адзежу, абутак: надзецца.

   • Боты не налезлі на ногі

3. на каго-што і без дапаўнення. Насунуцца, наваліцца на каго-, што-н.

   • Льдзіна налезла на льдзіну.

|| незак. налазіць, ✂.

налета, прысл. (разм.).

Будучым летам, у будучым годзе.

• Не паступіў сёлета, паступіш н.

налёт, ✂, м.

1. гл. наляцець.

2. Раптоўны ваенны ўзброены напад на каго-, што-н.

   • Паветраны н.
   • Агнявы н. (перан.; масіраваны артылерыйскі абстрэл).

3. Напад з мэтай грабяжу.

   • Бандыцкі н.

4. Тонкі слой чаго-н. на паверхні.

   • Н. пылу.
   • Н. у горле (гнойнае ўтварэнне на міндаліне).

5. перан., чаго Пра што-н., звязанае з унутраным станам пачуццямі.

   • Артыкул з налётам гумару.

6. Колькасць налятанага часу або налятанай адлегласці.

   • На яго рахунку 500 тысяч кіламетраў налёту.

◊

• 3 налёту (разм.) — не спыняючы руху, на поўным хаду.

|| прым. налётны, ✂.

налётам, прысл. (разм.).

Раптоўна; знянацку.

• Захапіць штаб праціўніка н.

налётчык, ✂, м.

Грабежнік, той, хто займаецца налётамі (у 3 знач.).

|| ж. налётчыца, ✂.

налізацца, ✂; зак.

1. чаго. Уволю палізаць (разм.).

   • Н. мёду

2. чаго і без дапаўнення. Напіцца дап’яна (груб.).

   • Во налізаўся, на нагах не можа стаяць.

|| незак. налізвацца, ✂.

налік, ✂, м. (афіц.).

Грашовае спагнанне са службовай асобы за няправільныя выдаткі.

• Грашовы н.

|| прым. наліковы, ✂.