Verbum

налёт назоўнік | мужчынскі род

1. гл. наляцець.

2. Раптоўны ваенны ўзброены напад на каго-, што-н.

   • Паветраны н.
   • Агнявы н. (пераноснае значэнне; масіраваны артылерыйскі абстрэл).

3. Напад з мэтай грабяжу.

   • Бандыцкі н.

4. Тонкі слой чаго-н. на паверхні.

   • Н. пылу.
   • Н. у горле (гнойнае ўтварэнне на міндаліне).

5. пераноснае значэнне, чаго Пра што-н., звязанае з унутраным станам пачуццямі.

   • Артыкул з налётам гумару.

6. Колькасць налятанага часу або налятанай адлегласці.

   • На яго рахунку 500 тысяч кіламетраў налёту.
   • 3 налёту (размоўнае) — не спыняючы руху, на поўным хаду.

|| прыметнік: налётны.