Verbum

накляпаць​¹, ✂; зак. (спец.).

1. Прыкляпаць што-н. да чаго-н.

2. чаго. Кляпаннем зрабіць пэўную колькасць чаго-н.

3. Ударамі малатка навастрыць (касу).

   • Н. касу.

|| незак. наклёпваць, ✂.

|| наз. наклёпка, ✂ і наклёпванне, ✂.

накляпаць​², ✂; зак. (разм.).

Нагаварыць на каго-н., узвесці паклёп.

• Дарэмна накляпалі на чалавека.

наколка, ✂, ж.

1. гл. накалоць.

2. Аздоба з матэрыі або карункаў, якую наколваюць на жаночую прычоску.

3. Тое, што і татуіроўка (разм.).

   • Н. на грудзях.

наколькі, прысл. у знач. злуч. сл.

У якой ступені, меры.

• Буду працаваць, н. хопіць здароўя.

наконт, прыназ.

Адносна чаго-н.

• Гаворка вялася н. кватэры.

накосны, ✂.

Які ўтвараецца на касцях.

• Накоснае патаўшчэнне.

накрапваць, ✂; незак.

Падаць кроплямі (пра дождж).

• З самага рання пачало н. (безас.).

|| наз. накрапванне, ✂.

накроіць, ✂; зак.

1. Скроіць, выкраіць нейкую колькасць чаго-н.

   • Н. сарочак.

2. Нарэзаць лустамі.

   • Н. хлеба.

|| незак. накройваць, ✂.

накруціцца, ✂; зак.

1. Навіцца, наматацца на што-н.

   • Ланцуг накруціўся на барабан.

2. перан. Многа, доўга пахадзіць, стаміцца ад клопатаў (разм.).

   • Н. за раніцу.

накруціць, ✂; зак.

1. што і чаго. Навіць, наматаць што-н.

   • Н. нітак на цэўку.

2. Навінціць на што-н.

   • Н. гайку на болт.

3. чаго. Насвідраваць адтулін, дзірак.

4. перан., што і чаго. Вельмі ўскладніць што-н., нарабіць чаго-н. мудрагелістага (разм.).

   • Н. многа лішняга ў гневе.

5. Прывесці ў дзеянне спружыну якога-н. механізма (разм.).

   • Н. будзільнік.

◊

• Накруціць вушы каму (разм.) — пакараць каго-н., пацягаўшы за вушы.

• Накруціць хвост каму (разм.) — даць наганяй, прабраць каго-н. за што-н.

|| незак. накручваць, ✂.