наколка, ✂, ж.

  1. гл. накалоць.

  2. Аздоба з матэрыі або карункаў, якую наколваюць на жаночую прычоску.

  3. Тое, што і татуіроўка (разм.).

    • Н. на грудзях.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)