Verbum

надгнісці, ✂; зак.

Трошкі падгніць.

• Яблык надгніў.

|| незак. надгніваць, ✂.

наддаць, ✂; зак. (разм.).

1. Дадаць, дабавіць да таго, што ўжо было раней.

   • Н. пары.

2. чаго і без дапаўнення. Павялічыць хуткасць.

   • Н. кроку.
   • Н. хуткасці.

|| незак. наддаваць, ✂.

наддзяўбці, ✂; зак.

1. Вырваць дзюбай кавалачак чаго-н. зверху, з краю.

   • Н. спелую грушу.

2. Зрабіць долатам або іншым якім-н. інструментам паглыбленне на чым-н.

|| незак. наддзёўбваць, ✂.

над’ехаць, ✂; зак. (разм.).

1. Прыехаць у патрэбны момант.

   • А тут і дзеці над’ехалі.

2. Праехаць невялікую адлегласць.

   • Кіламетраў з пяць мы ўжо над’ехалі.

надзвычай, прысл.

Тое, што і надзвычайна.

надзвычайна, прысл.

1. У высокай ступені.

   • Н. адукаваны чалавек.

2. Вельмі, надта.

   • Адбылася н. прыемная размова.

надзвычайны, ✂.

1. Выключны па якіх-н. якасцях.

   • Гэта быў н. талент.

2. Незвычайны, які вылучаецца адметнымі рысамі.

   • Надзвычайныя падзеі.

3. Крайні, выключны.

   • Надзвычайныя меры пакарання.

4. Экстранны, спецыяльна скліканы.

   • Н. з’езд.

|| наз. надзвычайнасць, ✂.

надзейны, ✂.

Такі, на якога можна спадзявацца, трывалы, моцны; пэўны.

• Н. чалавек.
• Надзейнае ўмацаванне.

|| наз. надзейнасць, ✂.

надзел, ✂, м.

1. гл. надзяліць.

2. У дарэвалюцыйнай вёсцы: зямельны ўчастак, які выдаваўся сялянскай сям’і.

   • Зямельны н.

|| прым. надзельны, ✂.

надземны, ✂.

Які знаходзіцца над паверхняй зямлі або на паверхні зямлі.

• Надземныя збудаванні.