надзвычайны прыметнік

  1. Выключны па якіх-н. якасцях.

    • Гэта быў н. талент.

  2. Незвычайны, які вылучаецца адметнымі рысамі.

    • Надзвычайныя падзеі.

  3. Крайні, выключны.

    • Надзвычайныя меры пакарання.

  4. Экстранны, спецыяльна скліканы.

    • Н. з’езд.

|| назоўнік: надзвычайнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)