наддзяўбці, ; зак.

  1. Вырваць дзюбай кавалачак чаго-н. зверху, з краю.

    • Н. спелую грушу.
  2. Зрабіць долатам або іншым якім-н. інструментам паглыбленне на чым-н.

|| незак. наддзёўбваць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)