Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

атрусі́цца, ; зак.

Нарадзіць трусянят (пра труску).

атру́та, , ж.

Ядавітае рэчыва.

  • А. для мух.

атру́тны, .

Які выклікае атручэнне, ядавіты.

  • Атрутнае рэчыва.

атруці́цца, ; зак.

  1. Скончыць самагубствам, прыняўшы атруту, ядавітае рэчыва.

  2. Захварэць або памерці ў выніку ўздзеяння на арганізм атрутнага рэчыва.

    • А. грыбамі.

|| незак. атручвацца, .

|| наз. атручванне, і атручэнне, .

атруці́ць, ; зак.

  1. Загубіць атрутай або зрабіць шкоду чым-н. ядавітым.

    • А. арганізм гарэлкай.
  2. Прымяшаць да чаго-н. атруту.

    • А. ваду.
  3. перан. Аказаць дрэнны ўплыў на каго-, што-н.

    • А. душы людзей.
  4. перан. Пазбавіць радасці, весялосці.

    • Хцівасць атруціла яе жыццё.

|| незак. атручванне, і атручэнне, .

атрыбу́т, , м.

  1. Неабходная, пастаянная прымета, уласцівасць чаго-н., прыналежнасць (кніжн.).

  2. У граматыцы: тое, што і азначэнне.

|| прым. атрыбутыўны, .

атрыма́льнік, , м. (афіц.).

Асоба або ўстанова, што атрымліваюць якія-н. адрасаваныя ім каштоўнасці, грузы і пад.

  • А. тавараў.

|| ж. атрымальніца, .

атрыма́цца, ; зак.

  1. З’явіцца ў выніку чаго-н., выйсці.

    • На здымку ён атрымаўся надта прыгожы.
    • Раман атрымаўся цікавы.
    • З яго атрымаецца добры спецыяліст.
  2. Здарыцца, адбыцца як вынік чаго-н.

    • Атрымалася непрыемнасць.

|| незак. атрымлівацца, і атрымоўвацца, .

атрыма́ць, ; зак.

  1. Узяць, набыць тое, што прысылаюць, даюць, прапаноўваюць, уручаюць, прысвойваюць.

    • А. пісьмо.
    • А. зарплату.
    • А. падзяку.
    • А. кватэру.
    • А. вучонае званне.
  2. Прыняць да выканання, набыць права на выкананне чаго-н.

    • А. загад.
    • А. слова.
  3. Здабыць, вынайсці ў працэсе пошукаў.

    • А. бензін з нафты.
  4. Зазнаць, адчуць.

    • А. задавальненне.
  5. Захварэць на што-н.

    • А. насмарк.
  6. Стаць шырока вядомым.

    • А. прызнанне.
  7. Аказацца пабітым (разм.).

    • А. па руках.
    • А. на арэхі (перан.).

|| незак. атрымліваць, і атрымоўваць, .

|| наз. атрыманне, .

атрэ́п’е, , н., зб.

  1. Адходы, якія атрымліваюцца пры трапанні льну, пянькі.

    • Сабраць а.
  2. Старое, зношанае адзенне.

    • Хадзіць у атрэп’і.