Verbum

дапытаць, ✂; зак.

Зрабіць допыт.

• Д. абвінавачанага.

|| незак. дапытваць, ✂.

дапытваны, ✂, м.

Той, у якога робяць допыт.

• Д. аказаўся невінаваты.

дапытлівы, ✂.

1. Які імкнецца ўсё зразумець, пазнаць.

   • Гэта быў д. чалавек.

2. Праніклівы, здольны многае заўважыць, прадбачыць.

   • Д. розум.
   • Абвесці дапытлівым позіркам пакой.

|| наз. дапытлівасць, ✂.

дап’яна, прысл.

Да поўнага ап’янення.

• Напаіць д.

дапятроўскі, ✂.

Які адносіцца к перыяду да царавання Пятра

• Дапятроўская эпоха.

дапяць, ✂; зак. (разм.).

1. да каго-чаго. Дайсці, дабрацца куды-н.

   • Ратуючыся, ён аж да Масквы дапяў.

2. чаго. Дамагчыся, дасягнуць чаго-н.

   • Галавой наложыць, а свайго дапне.

3. Зразумець што-н.

   • Слухаў, слухаў, але не адразу дапяў.

|| незак. дапінаць, ✂.

дапячы, ✂; зак.

1. Скончыць пячы; пекучы, давесці да поўнай гатоўнасці.

   • Д. хлеб.

2. чаго. Спячы дадаткова.

   • Д. бліноў.

3. перан., каму і без дапаўнення.

   • Вывесці з раўнавагі, даняць.
   • Сваімі дакорамі і папрокамі ён усім дапёк.

|| незак. дапякаць, ✂.

дар, ✂, м.

1. Тое, што даецца бясплатна; падарунак.

   • Дары прыроды.
   • Прынесці што-н. у д.

2. Талент, здольнасць.

   • Д. пісьменніка.

3. мн. Хлеб і віно, над якімі адбываецца хрысціянскае богаслужэнне.

   • Святыя дары.

◊

• Божы дар — усё, што даецца ад прыроды.

• Дары данайцаў — падарункі, якія нясуць небяспеку і гібель.

• Дар за дар — паслуга за паслугу.

• Дар слова — здольнасць прыгожа гаварыць.

дарабіць, ✂; зак.

1. Скончыць работу.

   • Д. панчоху.

2. Прырабіць што-н. да чаго-н.

   • Д. ножку да стала.
   • Д. ключ.

3. Давесці да патрэбнага ўзроўню.

   • Д. праект забудовы.

|| незак. дарабляць, ✂.

|| наз. даробка, ✂.

даравальны, ✂.

Такі, які можна дараваць.

• Д. ўчынак.

◊

• Даравальная граната — акт аб дадзеных каму-н. ільготах, прывілеях.