дапытлівы прыметнік
-
Які імкнецца ўсё зразумець, пазнаць.
- Гэта быў д. чалавек.
-
Праніклівы, здольны многае заўважыць, прадбачыць.
- Д. розум.
- Абвесці дапытлівым позіркам пакой.
|| назоўнік: дапытлівасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)