дар назоўнік | мужчынскі род

  1. Тое, што даецца бясплатна; падарунак.

    • Дары прыроды.
    • Прынесці што-н. у д.

  2. Талент, здольнасць.

    • Д. пісьменніка.

  3. множны лік: Хлеб і віно, над якімі адбываецца хрысціянскае богаслужэнне.

    • Святыя дары.

Фразеалагізмы:

  • Божы дар — усё, што даецца ад прыроды.
  • Дары данайцаў — падарункі, якія нясуць небяспеку і гібель.
  • Дар за дар — паслуга за паслугу.
  • Дар слова — здольнасць прыгожа гаварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)