Verbum

дата, ✂, ж.

1. Каляндарны час якой-н. падзеі.

   • Гістарычныя даты.

2. Памета, якая паказвае час (год, месяц, лік) напісання чаго-н. (пісьма, артыкула, кнігі і пад.).

   • Пісьмо без даты.
   • Круглая д. (аб юбілеі, дні нараджэння, якія падлічваюцца толькі дзесяткамі).

датаваць, ✂; зак. і незак.

1. Абазначыць (абазначаць) дату на чым-н.

   • Д. заяву ўчарашнім чыслом.

2. Устанавіць (-наўліваць) дату якога-н. факта.

   • Д. падзеі.
   • Д. з’яўленне пісьмовага помніка.

|| наз. датаванне, ✂.

датацыя, ✂, ж.

Дзяржаўная грашовая дапамога прадпрыемствам, установам і арганізацыям для пакрыцця перарасходаў і іншых патрэб.

• Атрымаць датацыю.

|| прым. датацыйны, ✂.

даткнуцца, ✂; зак.

Дакрануцца да чаго-н.

• Д. смычком да струн.

|| незак. датыкацца, ✂.

датла, прысл.

Поўнасцю, зусім, канчаткова.

• Хата згарэла д.
• Знішчыць д.

датуль, прысл. (разм.).

1. Да таго месца.

   • Дайшоў д., дзе дарога зварочвала ў лес.

2. Да таго часу.

   • Сядзеў у хаце д., пакуль не скончыўся дождж.

датчане, ✂, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Даніі.

|| ж. датчанка, ✂.

|| прым. дацкі, ✂.

датчык, ✂, м.

Устройства, якое непасрэдна прымае і перадае спецыяльным прыборам даныя аб дзейнасці механізма, жывога арганізма або якіх-н. з’яў.

• Цеплавыя датчыкі.

датычная, ✂, ж.

У матэматыцы: прамая лінія, што мае агульны пункт з крывой, але не перасякае яе ў блізкім месцы ад гэтага пункта.

• Правесці датычную да акружнасці.

датычны, ✂.

Прыналежны да чаго-н., які мае пэўнае дачыненне да нейкай справы.

• Д. да музыкі чалавек.
• Асобы, датычныя да злачынства.

|| наз. датычнасць, ✂.