Verbum

д’ябал, ✂, м.

У рэлігійнай міфалогіі: злы дух, чорт, сатана, які пярэчыць богу; цяпер ужыв. як лаянкавае слова, а таксама ў некаторых выразах.

• Куды цябе д. нясе?!
• Якога д’ябла я там не бачыў? (чаго я там не бачыў, чаго я туды пайду?).

|| прым. д’ябальскі, ✂.

• Д’ябальская спёка.

д’ябальшчына, ✂, ж.

Пра незвычайны збег акалічнасцей, блытаніну ў чым-н., бязглуздзіцу.

• Што за д.!