д’ябал, ✂, м.

У рэлігійнай міфалогіі: злы дух, чорт, сатана, які пярэчыць богу; цяпер ужыв. як лаянкавае слова, а таксама ў некаторых выразах.

  • Куды цябе д. нясе?!
  • Якога д’ябла я там не бачыў? (чаго я там не бачыў, чаго я туды пайду?).

|| прым. д’ябальскі, ✂.

  • Д’ябальская спёка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)