д’ябал назоўнік | мужчынскі род
У рэлігійнай міфалогіі: злы дух, чорт, сатана, які пярэчыць богу; цяпер ужыв. як лаянкавае слова, а таксама ў некаторых выразах.
- Куды цябе д. нясе?!
- Якога д’ябла я там не бачыў? (чаго я там не бачыў, чаго я туды пайду?).
|| прыметнік: д’ябальскі.
- Д’ябальская спёка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)