Verbum

супер... прыстаўка.

Утварае:

• 1) назоўнікі са знач. павышанасці якасці або ўзмацнення дзеяння, напр. супертанкер, суперцэмент, суперэкспрэс;
• 2) назоўнікі са знач.: які знаходзіцца на паверхні чаго-н., напр. супервокладка, суперінфекцыя;
• 3) прыметнікі са знач. высокай ступені прыкметы, напр. суперсучасны, супермодны, суперэластычны.

супервокладка, ✂, ж. (спец.).

Папяровая вокладка, што агортвае пераплёт кнігі.

супермэн, ✂, м. (іран.).

Чалавек, які лічыць сябе вышэйшым, важнейшым за іншых.

|| прым. супермэнскі, ✂.

суперфасфат, ✂, м.

Хімічнае ўгнаенне, у саставе якога знаходзіцца фосфар.

|| прым. суперфасфатны, ✂.

супесак, ✂, м.

Рыхлая глеба, якая змяшчае ў сабе пясок і гліну, але з перавагай пяску.

|| прым. супескавы, ✂ і супясчаны, ✂.

супінатар, ✂, м. (спец.).

Тоўстая вусцілка з патаўшчэннем пад сярэдняй часткай ступні, якая ўжываецца пры плоскаступнёвасці.

|| прым. супінатарны, ✂.

суплоддзе, ✂, н. (спец.).

Група пладоў, якія цесна злучыліся або зрасліся і развіліся з суквецця і ўяўляюць нібы адзін плод.

• С. ананаса.

супніца, ✂, ж.

Сталовая пасудзіна, з якой суп разліваецца па талерках.

суполка, ✂, ж.

Аб’яднанне людзей, якія маюць агульныя мэты і задачы.

• С. «Загляне сонца і ў наша аконца» выдавала кніжкі і навукова-папулярныя брашуры.

супольнасць, ✂, ж.

Адзінства, непарыўнасць.

• С. славянскіх народаў.