Verbum

налева, прысл.

1. У левы бок, на левым баку.

   • Звярнуць н.
   • Н. ад выхаду.

2. перан. Не па прамому назначэнню, незаконна (разм.).

   • Прадаць сена н.

налегчы, ✂; зак.

1. Наваліцца на каго-, што-н. націснуць сваім цяжарам.

   • Н. плячом на дзверы.

2. перан., на што. З сілай пачаць дзейнічаць якой-н. прыладай.

   • Н. на вёслы.

3. перан., на што. Пачаць энергічна рабіць што-н., займацца чым-н. (разм.).

   • Н. на вучобу.
   • Н. на работу.

|| незак. налягаць, ✂.

наледзь, ✂, ж.

Ледзяная корка, якая ўтвараецца ў выніку замярзання вады, што выйшла на паверхню, а таксама слой лёду рознай таўшчыні, які намярзае на чым-н.

належаць, ✂; незак.

1. каму Быць, з’яўляцца ўласнасцю каго-, чаго-н., знаходзіцца ў распараджэнні каго-н.

   • Нетры зямлі належаць дзяржаве.
   • Будучае належыць моладзі.

2. да каго-чаго. Адносіцца да якой-н. групы, уваходзіць у склад чаго-н.

   • Н. да механізатараў.

3. Быць уласцівым каму-, чаму-н„ зыходзячым ад каго-чаго-н.

   • Рашаючая роля належыць культуры.

4. безас., каму. Падлягаць выплаце, выдачы за што-н.

   • Належыць заплаціць за нумар У гасцініцы.

5. безас., каму і без дапаўнення. Быць устаноўленым, вызначаным.

   • Паставым належыць мець пісталеты.

6. безас., з інфінітывам, каму. Быць неабходным.

   • Воінам належала сустрэцца яшчэ са школьнікамі.

◊

• Як (і) належыць (разм.) — як патрэбна, як мае быць.

належны, ✂.

Такі, які патрэбны.

• Н. парадак.
• Успрыняць як належнае каму-, чаму-н. (ацаніць па заслугах каго-, што-н.).

налезці, ✂; зак.

1. Улезці куды-н. у вялікай колькасці.

   • Налезла мух у бутэльку

2. Пра адзежу, абутак: надзецца.

   • Боты не налезлі на ногі

3. на каго-што і без дапаўнення. Насунуцца, наваліцца на каго-, што-н.

   • Льдзіна налезла на льдзіну.

|| незак. налазіць, ✂.

налета, прысл. (разм.).

Будучым летам, у будучым годзе.

• Не паступіў сёлета, паступіш н.

налёт, ✂, м.

1. гл. наляцець.

2. Раптоўны ваенны ўзброены напад на каго-, што-н.

   • Паветраны н.
   • Агнявы н. (перан.; масіраваны артылерыйскі абстрэл).

3. Напад з мэтай грабяжу.

   • Бандыцкі н.

4. Тонкі слой чаго-н. на паверхні.

   • Н. пылу.
   • Н. у горле (гнойнае ўтварэнне на міндаліне).

5. перан., чаго Пра што-н., звязанае з унутраным станам пачуццямі.

   • Артыкул з налётам гумару.

6. Колькасць налятанага часу або налятанай адлегласці.

   • На яго рахунку 500 тысяч кіламетраў налёту.

◊

• 3 налёту (разм.) — не спыняючы руху, на поўным хаду.

|| прым. налётны, ✂.

налётам, прысл. (разм.).

Раптоўна; знянацку.

• Захапіць штаб праціўніка н.

налётчык, ✂, м.

Грабежнік, той, хто займаецца налётамі (у 3 знач.).

|| ж. налётчыца, ✂.