Verbum

наважыць​², ✂; зак.

Намерыцца што-н. зрабіць; вырашыць.

• Н. правесці конкурс дзіцячых малюнкаў.
• Н. перайсці на іншую работу.

навазіцца, ✂; зак. (разм.).

1. Тое, што і навазіць (у 1 знач.).

   • Дзе ж тут навозішся дроў.

2. Уволю наездзіцца, накатацца.

навазіць, ✂; зак.

1. чаго. Прывезці за некалькі прыёмаў вялікую колькасць чаго-н.

   • Н. пяску і гліны.

2. Уволю павазіць, пакатаць.

   • Н. на санках.

|| незак. навожваць, ✂.

навакаін, ✂, м.

Прэпарат, які ўжываецца для мясцовага абязбольвання і для лячэння некаторых захворванняў.

|| прым. навакаінавы, ✂.

навакол, прысл. і прыназ.

1. Тое, што і навокал (у 1 знач.).

2. Тое, што і навокал (у 2 знач.).

навакола, прысл.

1. прысл. Тое, што і навокал (у 1 знач.).

2. Тое, што і навокал (у 2 знач.).

наваколле, ✂, н.

1. Мясцовасць, якая прылягае, прымыкае да чаго-н.

   • Н. горада.
   • Вада затапіла ўсё н.

2. перан. Навакольнае асяроддзе.

   • Літаратурнае н.

навакольны, ✂.

1. Які знаходзіцца або жыве ў наваколлі; адбываецца навокал каго-, чаго-н.

   • Навакольная мясцовасць.
   • Навакольныя людзі.

2. навакольнае, -ага, н. Тое, што знаходзіцца навокал каго-, чаго-н.

   • Любавацца навакольным.

3. навакольныя, -ых, Людзі, якія акружаюць каго-н.

   • Абыякавы да навакольных.

наваксоўваць, ✂; незак.

Тое, што і ваксаваць.

навал, ✂, м.

1. гл. наваліць ​¹.

2. Куча чаго-н. наваленага.

   • Ліквідаваць н. трэсак.

3. Дакрананне корпусам борта да другога судна або прычала.