навал назоўнік | мужчынскі род
-
гл. наваліць 1.
-
Куча чаго-н. наваленага.
- Ліквідаваць н. трэсак.
-
Дакрананне корпусам борта да другога судна або прычала.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
навал назоўнік | мужчынскі род
гл. наваліць 1.
Куча чаго-н. наваленага.
Дакрананне корпусам борта да другога судна або прычала.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)