навазіцца, ✂; зак. (разм.).

  1. Тое, што і навазіць (у 1 знач.).

    • Дзе ж тут навозішся дроў.

  2. Уволю наездзіцца, накатацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)