Verbum

усумніцца, ✂; зак.

Адчуць сумненне, пачаць сумнявацца ў кім-, чым-н.

• У. ў праўдзівасці пачутага.
• Пачуў і ўсумніўся.

усунуцца, ✂; зак.

1. Прасунуцца ўнутр чаго-н., паказацца ў чым-н.

   • У дзверы ўсунулася галава хлопчыка.

2. Уваліцца, трапіць ў што-н. (разм.).

   • У. ў студыю.

3. Увайсці павольна, ледзь перастаўляючы ногі (разм.).

   • У хату ўсунулася старая жанчына.

4. Умяшацца, ублытацца ў што-н. (разм.).

   • У. ў спрэчку.

|| незак. усоўвацца, ✂.

усунуць, ✂; зак.

1. Сунуўшы, змясціць унутр.

   • У. шуфляду ў стол.
   • У. руку ў кішэнь.

2. Прасунуць ў вузкую адтуліну.

   • У. нітку ў іголку.

3. Прасунуць унутр чаго-н.

   • У. галаву ў дзверы.

|| незак. усоўваць, ✂.

усур’ёз, прысл. (разм.).

Сур’ёзна, не жартам.

• Заняцца справай у.

усутыч, прысл.

Вельмі блізка, ушчыльную.

• Ісці ў. адзін каля аднаго.

усушка, ✂, ж.

Колькасць страчанага прадукту пры высыханні.

• Норма ўсушкі.

усхадзіцца, ✂; зак.

1. Дайсці да крайняй ступені праяўлення чаго-н.; пачаць моцна дурэць, сваволіць.

   • Дзеці ўсхадзіліся, не суняць.

2. Пачаць моцна бушаваць (пра з’явы прыроды).

   • Усхадзіўся вецер.

|| незак. усходжвацца, ✂.

усхапіцца, ✂; зак.

1. Хуткім рухам падняцца з месца.

   • У. з крэсла.

2. перан. Хутка і нечакана пачацца.

   • Пасля адлігі ўсхапіўся мароз.
   • Усхапілася полымя.

3. Нечакана ўтварыцца, паявіцца (пра мазалі, прышчы і пад.).

   • Усхапіліся крывавыя мазалі.

|| незак. усхоплівацца, ✂.

усхваляваны, ✂.

Які знаходзіцца ў стане хвалявання, выражае хваляванне.

• У. выгляд.
• У. голас.
• Гаварыць усхвалявана (прысл.).

|| наз. усхваляванасць, ✂.

усхваляць, ✂; незак. (кніжн.).

Расхвальваць, праслаўляць.