Verbum

напраўшчык, ✂, м.

Майстар па напраўцы чаго-н.

• Н. брытваў.

|| ж. напраўшчыца, ✂.

напрацавацца, ✂; зак.

Папрацаваць многа, уволю, стаміцца ад працы.

напрост, прысл.

1. Не звязваючы (у снапы), свабодна.

   • Класці жыта н.

2. Нацянькі, карацейшым шляхам (абл.).

   • Беглі людзі н.

напроці, прысл. і прыназ. (разм.).

1. прысл. Тое, што і насупраць, насупроць.

   • Сядзець н.

2. прыназ. Прама перад кім-н.

   • Зося сядзела н. старшыні.

напружанне, ✂, н.

1. гл. напружыць.

2. Сканцэнтраванне намаганняў, затрата вялікай энергіі, сіл для ажыццяўлення чаго-н.

   • Слухаць з напружаннем.

3. Ненатуральнае становішча, напружанасць у якой-н. галіне дзейнасці.

   • Н. міжнародных адносін.

4. Велічыня, якая характарызуе сілу ціску або расцяжэння, што прыходзіцца на адзінку плошчы цвёрдага цела (спец.).

5. Велічыня, якая характарызуе работу электрычных сіл пры перамяшчэнні электрычнага зараду (спец.).

   • Электрычнае н.

напружаны, ✂.

1. Які знаходзіцца ў стане напружання.

   • Напружаныя мускулы.

2. Які патрабуе затраты вялікіх сіл, увагі.

   • Напружаная праца.
   • Н. час.

3. Складаны, цяжкі, які патрабуе ўрэгулявання.

   • Напружаныя міжнародныя адносіны.

4. Які выражае напружанне, ненатуральны.

   • Н. шэпт.

|| наз. напружанасць, ✂.

напружыць, ✂; зак.

1. Зрабіць пругкім.

   • Н. мускулы.

2. Узмацніць, павысіць ступень праяўлення чаго-н.

   • Н. зрок.
   • Н. слых.
   • Н. голас.
   • Н. памяць.

|| незак. напружваць, ✂.

|| наз. напружанне, ✂.

напрыклад

Ужыв. пры пералічэнні, пры паясненні слова ў сказе ў знач.: для прыкладу.

• Н., можна пайсці ў кіно, у тэатр.

напрэгчы, ✂; зак.

Тое, што і напражыць.

напсаваць, ✂; зак.

1. чаго. Сапсаваць нейкую колькасць чаго-н.

   • Н. матэрыялу.

2. Прынесці шкоду.

   • Н. справе.