напружанне, , н.

  1. гл. напружыць.

  2. Сканцэнтраванне намаганняў, затрата вялікай энергіі, сіл для ажыццяўлення чаго-н.

    • Слухаць з напружаннем.
  3. Ненатуральнае становішча, напружанасць у якой-н. галіне дзейнасці.

    • Н. міжнародных адносін.
  4. Велічыня, якая характарызуе сілу ціску або расцяжэння, што прыходзіцца на адзінку плошчы цвёрдага цела (спец.).

  5. Велічыня, якая характарызуе работу электрычных сіл пры перамяшчэнні электрычнага зараду (спец.).

    • Электрычнае н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)