напроці, прысл. і прыназ. (разм.).

  1. прысл. Тое, што і насупраць, насупроць.

    • Сядзець н.

  2. прыназ. Прама перад кім-н.

    • Зося сядзела н. старшыні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)