Verbum

успрыманне, ✂, н.

Непасрэднае пачуццёвае адлюстраванне рэчаіснасці ў свядомасці, здольнасць успрымаць, адрозніваць і засвойваць з’явы навакольнага свету.

• Законы ўспрымання.
• Нашы ўспрыманні і ўяўленні.

успрыняць, ✂; зак.

Зразумець і засвоіць.

|| незак. успрымаць, ✂.

успухаць, ✂; незак.

Тое, што і пухнуць.

успухлы, ✂.

Які ўспух.

• Успухлая губа.

успушыцца, ✂; зак. (разм.).

Раздуцца (пра жывот).

|| незак. успушвацца, ✂.

успырхнуць, ✂; зак.

Пырхнуўшы, узляцець.

|| незак. успырхваць, ✂.

успыхнуць, ✂; зак.

1. Раптоўна разгарэцца, загарэцца.

   • Успыхнула запалка.
   • Успыхнуў пажар.

2. перан. Раптоўна пачацца, узнікнуць (пра пачуцці, грамадскія ўзрушэнні і пад.).

   • Успыхнуў бой.
   • Успыхнула сварка.

3. перан. Пачырванець (ад хвалявання, збянтэжанасці і пад.).

|| незак. успыхваць, ✂.

|| наз. успышка, ✂.

• У. бензіну.
• У. тыфу.

уссадзіць, ✂; зак.

1. Падняўшы, пасадзіць, паставіць на што-н.

   • У. дзіця на воз.

2. Шчыльна насадзіць, надзець што-н.

   • У. вілкі на вілачнік.

|| незак. уссаджаваць, ✂.

уссесці, ✂; зак. (разм.).

1. Наваліцца ўсім сваім цяжарам.

   • Двое ўсселі на аднаго.

2. Сесці куды-н. у вялікай колькасці.

   • Мурашкі ўсселі на ногі.

3. перан. З лютасцю напасці.

   • Глядзі, уссядуць сабакі — не абаронішся.

4. Неўзлюбіўшы каго-н. ці раззлаваўшыся на каго-н., пачаць папракаць, чапляцца.

   • Усселі на чалавека і не даюць яму жыцця.

уссунуць, ✂; зак.

1. Сунучы, падняць наверх.

   • У. бэльку на зруб.

2. Абуць, надзець (звычайна наспех, часова; разм.).

   • У. боты набасанож.

|| незак. усоўваць, ✂.