Verbum

уссесці, ✂; зак. (разм.).

1. Наваліцца ўсім сваім цяжарам.

   • Двое ўсселі на аднаго.

2. Сесці куды-н. у вялікай колькасці.

   • Мурашкі ўсселі на ногі.

3. перан. З лютасцю напасці.

   • Глядзі, уссядуць сабакі — не абаронішся.

4. Неўзлюбіўшы каго-н. ці раззлаваўшыся на каго-н., пачаць папракаць, чапляцца.

   • Усселі на чалавека і не даюць яму жыцця.