ую́чны, -ая, -ае.
Які служыць, прызначаны для перавозкі ўюкоў.
Уючная жывёла.
ую́чыць, -чу, -чыш, -чыць; незак., каго-што.
Класці ўюком або нагружаць уюком.
У. паклажу на вярблюда.
|| зак. наўю́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны.