Verbum

учы́нак, -нку, мн. -нкі, -нкаў, м.

Дзеянне, учыненае кім-н., тое, што здзейснена кім-н.

Смелы ў.

учыні́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ы́ніцца; зак. (разм.).

Здарыцца, адбыцца.

Што там такое ўчынілася, што быў крык?

|| незак. учыня́цца, -я́ецца.

учыні́ць гл. чыніць.

учыня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; незак., што (разм.).

Тое, што і чыніць (у 1 знач.).

учыта́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак., у што.

Чытаючы, унікнуць.

У. ў незразумелы тэкст.

|| незак. учы́твацца, -аюся, -аешся, -аецца.