Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні
абвгдеёжзіклмнопрстуфхцчшэюя-
авеёіклмнопрстуфхцчшыэюя.
авгдзйклмнпрстўчя

сезо́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Адна з чатырох пор года.

Зімовы с.

Не па сезоне апрануцца.

2. Частка года, якая з’яўляецца найбольш прыдатнай для якой-н. работы, адпачынку і пад.

С. адпачынкаў.

Канцэртны с. філармоніі.

На чарніцы яшчэ не с. (не паспелі). Купальны с.

сезо́ннік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Рабочы на сезонных работах.

|| ж. сезо́нніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

сезо́нны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да пэўнага сезона.

Сезонныя рабочыя.

Сезоннае адзенне.

|| наз. сезо́ннасць, -і, ж. (да 1 знач.).