Verbum

няя́снасць, -і, ж.

1. гл. няясны.

2. мн. -і, -ей. Што-н. незразумелае, няяснае.

Рассеяць усе няяснасці.

няя́сны, -ая, -ае.

1. Які дрэнна відаць, не вылучаецца сваімі контурамі.

Няясныя абрысы гор.

2. Які ледзь чуваць.

Няясныя словы песні.

3. Не зусім зразумелы, невыразны.

Н. намёк.

|| наз. няя́снасць, -і, ж.

няя́сыць, -і, мн. -і, -ей, ж.

Вялікая птушка атрада соў.

няя́ўка, -і, ДМ -я́ўцы, мн. -і, -я́вак, ж.

Адсутнасць каго-н. там, дзе абавязкова патрэбна быць, куды неабходна з’явіцца.

Н. на заняткі.

Н. ў суд.