дыгра́ф, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).
Састаўны пісьмовы знак, які складаецца з дзвюх літар і ўжыв. для абазначэння на пісьме фанем і іх варыянтаў.
Беларускія дыграфы «дж» і «дз».
|| прым. дыгра́фны, -ая, -ае.