во́піс, -у, мн. -ы, -аў, м.
1. гл. апісаць.
2. Спіс рэчаў, папер і пад., складзены для ўліку.
Інвентарны в.
В. архіўных спраў.
во́плескі, -аў.
Апладысменты ў знак прывітання, адабрэння.
Вітаць юбіляра воплескамі.
во́пратка, -і, ДМ -тцы, ж.
Верхняе адзенне.
Цёплая в.
Святочная в.
во́пыт, -у, М -пыце, мн. -ы, -аў, м.
1. Адлюстраванне ў свядомасці людзей законаў аб’ектыўнага свету і грамадскай практыкі, атрыманае ў выніку іх актыўнага практычнага пазнання.
Пачуццёвы в.
2. Сукупнасць ведаў і практычна засвоеных звычак.
Жыццёвы в.
В. будаўніцтва.
3. Узнаўленне якой-н. з’явы эксперыментальным шляхам, стварэнне чаго-н. новага ў пэўных умовах з мэтай даследавання, выпрабавання.
Хімічныя вопыты.
Вопыты калекцыянераў.
4. Спроба ажыццявіць што-н., пробнае ажыццяўленне чаго-н.
Першы в. маладога пісьменніка.
|| прым. во́пытны, -ая, -ае (да 1 і 3 знач.).
во́пытны, -ая, -ае.
1. гл. вопыт.
2. Які мае вопыт (у 2 знач.).
Вопытныя кадры.
В. чалавек.
Вопытнае вока (спрактыкаванае, натрэніраванае).
|| наз. во́пытнасць, -і, ж.