Verbum

біно́кль, -я, мн. -і, -яў, м.

Ручная аптычная прылада з дзвюх паралельна злучаных падзорных труб для разглядвання аддаленых прадметаў.

Тэатральны б.

Палявы б.

біно́м, -а, м.

Алгебраічны выраз, які ўяўляе сабой суму або розніцу адначленаў; двухчлен.

бінт, -у, М -нце, мн. -ы́, -о́ў, м.

Марлевая стужка для перавязкі ран, пераломаў і пад.

Перавязаць рану бінтам.

|| памянш. бі́нцік, -у, мн. -і, -аў, м.

|| прым. бінтавы́, -а́я, -о́е.

Бінтавая павязка.

бінтава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; незак., каго-што.

Перавязваць бінтам.

|| зак. забінтава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны.

|| звар. бінтава́цца, -ту́юся, -ту́ешся, -ту́ецца; -ту́йся; зак. забінтава́цца, -ту́юся, -ту́ешся, -ту́ецца; -ту́йся.

|| наз. бінтава́нне, -я, н. і бінто́ўка, -і, ДМ -то́ўцы, ж.