Verbum

бягля́к, бегляка́, мн. беглякі́, бегляко́ў, м. (разм.).

Той, хто ўцякае, уцякач.

|| ж. бягля́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

бяго́м, прысл.

Хутка пераступаючы нагамі, у тэмпе бегу; не шагам.

Прыпусціцца б.

бяго́нія, -і, мн. -і, -ній, ж.

Дэкаратыўная трапічная і субтрапічная расліна сямейства бягоніевых з прыгожым пярэстым лісцем і дробнымі кветкамі.

|| прым. бяго́ніевы, -ая, -ае.

Б. адростак.

Сямейства бягоніевых (наз.).

бягу́н, бегуна́, мн. бегуны́, бегуно́ў, м.

Той, хто хутка бегае; спартсмен, які займаецца бегам (у 1 знач.).

Б. на кароткія дыстанцыі.

|| ж. бягу́ння, -і, мн. -і, -яў.

бягу́чы, -ая, -ае.

1. Які знаходзіцца ў руху.

Бягучая вада.

Шукай бягучага ваўка след.

2. Які зараз адбываецца, цяперашні, штодзённы.

Бягучыя справы.

Б. момант.

|| наз. бягу́часць, -і, ж.