Verbum

ураздро́б, прысл. (разм.).

Часткамі, у розніцу.

Прадаваць тавар у.

ура́зіць, -а́жу, -а́зіш, -а́зіць; -а́жаны; зак.

1. каго (што). Зрабіць вялікае ўражанне.

Яго ўразіла незвычайная цішыня.

2. каго-што. Балюча закрануць, пакрыўдзіць.

У. чыё-н. самалюбства.

|| незак. ура́жваць, -аю, -аеш, -ае і уража́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

ура́злівы, -ая, -ае.

Здольны жыва адчуваць, успрымаць што-н.; такі, якога лёгка вывесці з раўнавагі.

У. чалавек.

Уразлівае сэрца.

|| наз. ура́злівасць, -і, ж.

уразнабо́й, прысл. (разм.).

Нязладжана, паасобку.

Крочаць у.

уразно́с, прысл. (разм.).

Разносячы тавары па хатах, вуліцах.

Гандляваць у.

уразрэ́з, прысл.

У выразе: ісці ўразрэз з чым — рэзка разыходзіцца з чым-н., супярэчыць чаму-н.

уразуме́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; -е́ты; зак., што.

Ахапіць розумам, асэнсаваць, усвядоміць.

У. ісціну.

У. свой патрыятычны абавязак.

У. свае памылкі.

|| незак. уразумява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. уразуме́нне, -я, н.

урака́ць гл. урачы.

урало́гія, -і, ж.

Галіна медыцыны, якая займаецца хваробамі мачавой сістэмы (у мужчын — мочапалавых органаў).

|| прым. уралагі́чны, -ая, -ае.

ура́н, -у, м.

Хімічны элемент, метал, які валодае радыеактыўнымі ўласцівасцямі.

|| прым. ура́навы, -ая, -ае.

Уранавая руда.