Verbum

бязру́кі, -ая, -ае.

1. Які не мае рукі або рук.

Б. інвалід.

2. перан. Няспрытны ў рабоце, няўмелы (разм.).

|| наз. бязру́касць, -і, ж.

бязры́б’е, -я, н.

Адсутнасць або недахоп рыбы.

На бязрыб’і і рак рыба (прыказка).

бязры́бны, -ая, -ае.

У якім няма рыбы.

Бязрыбнае возера.

бязрэ́йкавы, -ая, -ае.

Без рэек; які рухаецца не па рэйках.

Бязрэйкавыя дарогі.

Б. транспарт.

бязь, -і, ж.

Баваўняная тканіна палатнянага перапляцення.

|| прым. бя́зевы, -ая, -ае.

бяз’я́дзерны, -ая, -ае.

1. У якім адсутнічае ядро.

Бяз’ядзерныя клеткі.

2. У якім адсутнічае ядзерная зброя.

Бяз’ядзерная дзяржава.

бяле́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -е́ецца; незак. (разм.).

Тое, што і бялець (у 2 знач.).

бяле́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.

1. Станавіцца белым.

Бялеюць скроні.

Б. ад страху.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Віднецца (пра што-н. белае).

У далечыні бялелі будынкі.

|| зак. пабяле́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е (да 1 знач.).

бялёк, -лька́, мн. -лькі́, -лько́ў, м.

Дзіцяня цюленя.

|| прым. бялько́вы, -ая, -ае.

бялі́зна, -ы, ж., зб.

Нацельнае адзенне, а таксама вырабы з тканіны для бытавых патрэб.

Перамяніць бялізну.

Сталовая б.

Пасцельная б.

|| прым. бялі́знавы, -ая, -ае.

Бялізнавая тканіна.