Verbum

пешахо́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які ідзе пяшком.

пешахо́дны, -ая, -ае.

1. Прызначаны для хадзьбы пяшком.

П. мосцік.

2. Тое, што і пешы.

П. рух.

пе́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

1. Найменш каштоўная па значэнні фігура ў шахматнай гульні.

2. перан. Пра малазначнага і несамастойнага ў сваіх дзеяннях чалавека.

|| памянш. пе́шачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, чак, ж. (да 1 знач.).

|| прым. пе́шачны, -ая, -ае (да 1 знач.).

пе́шня, -і, мн. -і, -шань, ж.

Лом з драўляным дзяржаннем для прабівання лёду.

пе́шы, -ая, -ае.

Які ідзе пехатой ці праводзіцца, ажыццяўляецца пехатой.

П. чалавек.

П. (наз.) коннаму не таварыш (прыказка). П. паход.