Verbum

абы-ко́лькі, займ. няпэўны.

Усё роўна колькі; колькі можна.

абы-куды́, прысл.

Куды папала, куды-небудзь.

Ехаць а.

На экскурсію паслалі не а., а ў сталіцу.

абы-хто́, абы-кагб, займ. няпэўны.

1. Хто-н., хто папала, любы, кожны.

Гэту работу а. можа зрабіць.

2. (з адмоўем). Пра асобу, якая чым-н. выдзяляецца сярод іншых.

Ён не а.!

абы-чы́й, абы-чыйго́, займ. няпэўны.

Чый-н., чый папала.

абы-што́, абы-чаго́.

1. займ. няпэўны. Што-н., што папала.

2. у знач. наз. Глупства, абсурд, непатрэбшчына (разм.).

Пакінь гаварыць а.

абы-я́к, прысл.

Як папала, неахайна, нядбала.

Склалі хату а.

абы-які́, -а́я, -о́е, займ. няпэўны.

1. Які-небудзь, які папала.

Абы-якая замінка яго хвалявала.

2. Звычайны, усякі (разм.).

Хадзіць у абы-якіх ботах саромеўся, а на лепшыя грошай не было.

абюракра́ціцца, -ра́чуся, -ра́цішся, -ра́ціцца; зак.

Стаць бюракратам.

Нешта ж ты вельмі хутка абюракраціўся.

|| незак. абюракра́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

абюракра́ціць, -ра́чу, -ра́ціш, -ра́ціць; -ра́чаны; зак., каго-што (разм.).

Зрабіць бюракратам, бюракратычным.

А. работу канцылярыі.

|| незак. абюракра́чваць, -аю, -аеш, -ае.

аб’я́ва, -ы, мн. -ы, аб’я́ў, ж.

1. гл. аб’явіць.

2. Паведамленне, якое даводзіцца да ўсеагульнага ведама.

Даць аб’яву ў газету.