селязёнка, -і,
Крывятворны орган, размешчаны ў брушной поласці арганізма пазваночных жывёл і чалавека, які ўдзельнічае ў абмене рэчываў і выконвае ахоўныя функцыі.
||
селязёнка, -і,
Крывятворны орган, размешчаны ў брушной поласці арганізма пазваночных жывёл і чалавека, які ўдзельнічае ў абмене рэчываў і выконвае ахоўныя функцыі.
||
селяні́н, -а,
Жыхар вёскі, які заняты апрацоўкай зямлі, вырошчваннем сельскагаспадарчых культур і развядзеннем сельскагаспадарчай жывёлы як сваёй асноўнай работай.
||
||
сем, сямі́,
||
сема́нтыка, -і,
1. У мовазнаўстве: значэнне, сэнс (моўнай адзінкі).
2. Тое, што і семасіялогія.
||
семасіяло́гія, -і,
Раздзел мовазнаўства, які вывучае значэнні слоў і выразаў, а таксама змены гэтых значэнняў.
||
семафо́р, -а,
1. Сігнальнае прыстасаванне на чыгунцы, якое паведамляе, што пуць свабодны або заняты.
2. У флоце: спосаб зрокавай сігналізацыі флажкамі, рукамі або пры дыпамозе спецыяльнага апарата.
||
се́мдзесят, сямідзесяці́,
||
семе́стр, -а,
Навучальнае паўгодцзе ў вышэйшых ці спецыяльных сярэдніх навучальных установах.
||
се́мечка, -а,
1.
2. Адно семя ў плодзе якой
||
семіётыка, -і,
Навука, якая вывучае найбольш агульныя ўласцівасці знакаў і знакавых сістэм.
||