Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

ультракаро́ткі, -ая, -ае.

У выразе: ультракароткія хвалі — электрамагнітныя хвалі даўжынёй да 10 м.

ультрамары́н, -у, м.

Яркая сіняя фарба.

|| прым. ультрамары́навы, -ая, -ае.

ультрафіяле́тавы, -ая, -ае.

У выразе: ультрафіялетавыя прамяні — нябачныя вокам прамяні, якія ляжаць у спектры за фіялетавымі.

ультыма́тум, -у, м.

Рашучае патрабаванне з пагрозай прымянення мер уздзеяння ў выпадку адказу.

Паставіць каму-н. у.

ультыматы́ўны, -ая, -ае.

Які з’яўляецца ультыматумам; катэгарычны.

Ультыматыўнае патрабаванне.

|| наз. ультыматы́ўнасць, -і, ж.

улюбёнец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

Той, каго асабліва любяць, цэняць; пястун, любімчык.

|| ж. улюбёнка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

улюбёны, -ая, -ае.

1. Зачараваны, захоплены кім-, чым-н.

Улюбёныя ў зямлю людзі.

2. Такі, якому аддаецца перавага ў параўнанні з чым-н. іншым; аблюбаваны.

Улюбёная страва.

Улюбёнае месца адпачынку.

Улюбёная справа.

|| наз. улюбёнасць, -і, ж.

уляга́цца гл. улегчыся.

уляга́ць гл. улегчы.

уляжа́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -жы́цца; зак.

Тое, што і улежацца.

Сена ўляжалася.

Грушы ўляжаліся.