Verbum

абры́вісты, -ая, -ае.

Круты, з абрывамі.

А. бераг.

|| наз. абры́вістасць, -і, ж.

абры́даць, -аю, -аеш, -ае; зак. (разм.).

Тое, што і абрыдзець.

Яму абрыдла праца.

|| незак. абры́дваць, -аю, -аеш, -ае.

абры́дзець, -ею, -ееш, -ее; абры́дзеў, -дзела і абры́д, -дла; зак.

Надакучыць, апрацівець, апрыкраць, прыесціся.

абры́длівы, -ая, -ае.

Надакучлівы.

Абрыдлівая імжа.

абры́длы, -ая, -ае (разм.).

Які абрыдзеў, надакучыў.

А. халодны дождж.

абры́днуць, -ну, -неш, -не; абры́днуў, -нула і абры́д, -дла; абры́дні́; зак. (разм.).

Тое, што і абрыдзець.

Хлеб ніколі не абрыдне.

абры́зглы, -ая, -ае.

Пра малако, якое пачало скісаць.

Абрызглае малако.

абры́згнуць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -гне; абры́зг, -гла; зак.

Набыць кіслы смак, закіснуць (пра малако).

Малако абрызгла.

|| незак. абрызга́ць, -а́е.

абрыко́с, -а, мн. -ы, -аў, м.

Паўднёвае фруктовае дрэва з жоўта-чырвонымі салодкімі пладамі з буйной костачкай, а таксама плод гэтага дрэва.

|| прым. абрыко́савы, -ая, -ае і абрыко́сны, -ая, -ае.

Абрыкосавы джэм.

Абрыкосная костачка.

абры́нуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -нься; зак.

1. Раптам упасці зверху, абваліцца.

Столь абрынулася.

2. перан., на каго-што. З вялікай сілай напасці, наваліцца; нечакана спасцігнуць каго-, што-н.

А. на ворага.

Гора абрынулася на бацькоў.

|| незак. абрына́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.