Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

пралі́ць, -лью́, -лье́ш, -лье́; -льём, -льяце́, -лью́ць і -лію́, -ліе́ш, -ліе́; -ліём, -ліяце́, -лію́ць; -ліў, -ліла́, -ло́; -лі; -літы; зак., што.

1. Тое, што і разліць (у 1 знач.).

П. ваду на падлогу.

П. чыю-н. кроў (перан.: забіць каго-н.; высок.).

|| незак. праліва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. праліццё, -я́, н. (да 1 знач.; высок.).

пралічы́цца, -ічу́ся, -ічышся, -ічыцца; зак.

1. Памыліцца ў падліках.

П. на сто рублёў.

2. Памыліцца ў меркаваннях, планах.

Вораг пралічыўся.

|| незак. пралі́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

пра́лля, -і, мн. -і, -яў, ж.

Жанчына, якая займаецца ручным прадзеннем.

прало́г, -а, мн. -і, -аў, м.

Уступная частка літаратурнага, тэатральнага або музычнага твора.

|| прым. прало́гавы, -ая, -ае.

прало́м, -у, м.

1. гл. праламаць.

1. мн. -ы, -аў. Адтуліна, праламанае месца.

Праломы ў сценах.

|| прым. прало́мны, -ая, -ае.

прало́мвацца і прало́млівацца гл. праламацца.

прало́мваць і прало́мліваць гл. праламаць.

пра́льны, -ая, -ае.

Звязаны з мыццём бялізны.

П. парашок.

Пральная машына.

пра́льня, -і, мн. -і, -яў, ж.

Памяшканне, а таксама грамадскае прадпрыемства для мыцця бялізны.

Фабрыка-п.

праляга́ць гл. прале́гчы.