прало́м, -у, м.
1. гл. праламаць.
1. мн. -ы, -аў. Адтуліна, праламанае месца.
Праломы ў сценах.
|| прым. прало́мны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)