пралічы́цца, -ічу́ся, -ічышся, -ічыцца; зак.

1. Памыліцца ў падліках.

П. на сто рублёў.

2. Памыліцца ў меркаваннях, планах.

Вораг пралічыўся.

|| незак. пралі́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)