Verbum

абмо́тванне гл. абматаць.

абмо́твацца гл. абматацца.

абмо́тваць гл. абматаць.

абмо́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

1. гл. абматаць.

2. Тое, чым абматана што-н. (спец.).

Ізаляцыйная а.

3. звычайна мн. Доўгія палосы матэрыі для абмотвання ног ад чаравікаў да кален.

Салдацкія абмоткі.

|| прым. абмо́тачны, -ая, -ае.

абмо́чвацца гл. абмачыць.

абмо́чваць гл. абмачыць.

абму́ляць, -яю, -яеш, -яе; -яны; зак., што.

Пашкодзіць скуру трэннем, нацерці.

А. ногі.

|| незак. абму́льваць, -аю, -аеш, -ае.

абмундзірава́нне, -я, н.

1. гл. абмундзіраваць.

2. Камплекг ваеннага форменнага адзення.

Афіцэрскае а.

абмундзірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак., каго-што.

Забяспечыць абмундзіраваннем (у 2 знач.).

А. армію.

|| незак. абмундзіро́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| звар. абмундзірава́цца, -ру́юся, -ру́ешся, -ру́ецца; -ру́йся; звар. абмундзіро́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. абмундзірава́нне, -я, н. і абмундзіро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж. (разм.).

|| прым. абмундзіро́вачны, -ая, -ае.

абмундзіро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, мн. -і, -ро́вак, ж. (разм.).

1. гл. абмундзіраваць.

2. Тое, што і абмундзіраванне.

Летняя а.

|| прым. абмундзіро́вачны, -ая, -ае.