Verbum

бясспрэ́чны, -ая, -ае.

Які не выклікае пярэчанняў.

Бясспрэчныя довады.

|| наз. бясспрэ́чнасць, -і, ж.

бясстра́сны, -ая, -ае.

Пазбаўлены страсці, халодны і спакойны.

Б. характар.

|| наз. бясстра́снасць, -і, ж.

бясстра́тны, -ая, -ае.

Які не прыносіць страты.

Бясстратнае прадпрыемства.

|| наз. бясстра́тнасць, -і, ж.

бясстра́шны, -ая, -ае.

Які не ведае страху; адважны.

Б. партызан.

|| наз. бясстра́шнасць, -і, ж.

бяссэ́нсавы, -ая, -ае.

Пазбаўлены сэнсу.

Б. набор слоў.

Б. ўчынак.

Б. позірк.

|| наз. бяссэ́нсавасць, -і, ж.

бяссэ́нсіца, -ы, ж. (разм.).

Тое, што не мае сэнсу; бязглуздзіца, недарэчнасць.

Вярзці бяссэнсіцу.

бяссэ́нсны, -ая, -ае.

Тое, што і бяссэнсавы.

|| наз. бяссэ́нснасць, -і, ж.

бяста́ктнасць, -і, ж.

1. гл. бястактны.

2. Бястактныя паводзіны, бястактныя ўчынкі.

бяста́ктны, -ая, -ае.

Тое, што і бестактоўны.

|| наз. бяста́ктнасць, -і, ж.

бяста́лентны, -ая, -ае.

Пазбаўлены таленту.

Б. паэт.